Orhan Gülaçar Şiirleri - Şair Orhan Gülaçar

Anıların vardır gitmek istersin ,
Gidemezsin..
Tekrarı yoktur ılık esen yelin,
Geceyi aydınlatan mehtabın,
Olmadık zamanda yanından geçip giden sandalın,
İyi akşamlar diyen yaşlı balıkçının gülen yüzünün...

Asmalı iki katlı evimiz vardı.
Asmanın kökü alt katta ,,,
Yaprakları dalları çatıdaydı .
Kara çekirdekli tatlı ve mayhoştu .
Üzümler sarkardı balkonda ..
Bütün çatıyı kaplardı boydan boya ..

''Sonsuza kadar şarkı söyleyelim'' dedi gelincik...
-Sen piyano çal, ben keman...
''Olur'' dedi kelebek ;
-Notalar kanatlarım da yazılı...

Önce gün batımı öper denizi...
Martılar çekilir veda eder saygıyla...
Ay gelir uzun kollarıyla sarılır denize,
Balıkçıların lambaları yanar her yerde .
Gönüllerin romantik şarkısı başlar çalmaya..
Beyaz şampanya köpükleriyle ,

Şu deli gönlüm,
Tek direkli bir yelkenli.
Her gün tekneme birileri biner,
Güneşlenir eğlenir sonra inerler.
Ne ben veririm yüreğimi ,
Ne de onlar geçer gönlümden ,

Sen gelince sevdiğim imbat eser yüreğim.
Şahlanır içimin kıpır kıpır denizi
Martılar selam durur esip geldiğin yollara,
Aşk bakışlı dalarlar tepeleme sulara..
Güneş daha parlak doğar adaların ardından,
Gönül kilidi açıldı

Duyar gibi yapanların
Bakar gibi yapanların
Anladım gibi yapanların
Gözlerine bakınca !
Duymadıklarını ,
Bakmadıklarını,

İki kıyı , iki insan , bir deniz ..
Zorlama kardeşim kopmaz Ege !
Suyun her iki yakasına varır varan ...
Gider gelir bazen sürgün bazen efeler.
Sınır tanımaz balık kuş insan.
Baklavaları dolmaları sarmaları

Bir ağaç dikersin sulamazsan olmaz !
Bulmuşsan yüreğinin dengini ;
İnsan sevdiğini tamamlayan olsun.
Tamamlasın katsın üstüne koysun.
Çalan alan götüren değil getiren olsun ...
Tutunur o zaman köklerimiz ,

Ey...Deniz! ...
Sana yazılmış şu ömrüm...
Kollarımdan tutup, bacaklarımdan ayırsalar da beni;
Kollarım sana uzanacak , Bacaklarım senin sahillerine koşacak!..
Kafamı tutup fırlasınlar da çorak bir araziye
İnan gözüm açık gidecek ,