İnsanın dışındakiler içindekinin döküntüsüdür,aynasıdır
yırtılan bir mektup gibi sisli hatıraların ardından bakıyordu
hayat sanki bütün rüzgarların adını almış gibi
meltem,karayel,poyraz bazende fırtına gibi
pencerenin önünde durup günden güne kuruyordu
nazlı bir çiçek gibi
esen rüzgarlara inat bakar gibi
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
