Çiçek Şiiri - Yusuf Aksoy

İnanmazdık bilmezdik biz niçin var olduğumuzu görmezdik
İşitirdik ama duymazdık dokunurduk hissetmezdik
Yemyeşil kırlarda ovalarda gezerdik yeşili bilmezdik
Bir dünyadayız bilirdik ama bu dünyanın sahibini bilmezdik
Gece biter biz sabah uyanır güneşin doğuşunu izlerdik
En önemlisi biz yaşadığımız bedende kendimizi bilmezdik
Kuşların cıvıltısı doğanın güzelliği herkesi büyülerdi
Bilirdim ki çiçeğin en güzeli çorak arazide büyüyendir
O yüzden sevgimi ektim kalbinin en çorak toprağına
Büyüyemeden sen tarafından solacağını, bilmezdim
Ama yeniden ekeceğim sevgimi, bu sefer mezarının başına
Meraklanma büyüdüğünü her gün gelip gözümle göreceğim.
Sen bu cümlelerde nefret arıyorsun şu an biliyorum
Bense nefreti bir kenara koyup olanları kaderden bileceğim
İnandığım bir doğrum varsa kavuşmak elbet bizim geleceğimiz
Ben o çiçeği er ya da geç mezarına dikip, seni öyle seveceğim.