Derdı evini;
Nayı ziman heval,
Duriye,
Tenı mayine,
Di délda jane,
Di seri da ışe...
Evin dı hundur da dıl dıpıjine;
Lı lınge jıbo jiné:
Ger tunebe jiyan nameşe heval çı bıjım?
Mın te wendakır! ...
Kayıt Tarihi : 22.10.2009 17:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
'Sevgi, dünyaya gelen her varlıkta en esaslı bir unsur, en parlak bir nur, en büyük bir küvvettır ve bu kuvvetin yeryüzünde yenemeyeceği hiç bir hısım yoktur. Sevgi, evvela bütünleşebildiği her ruhu yükseltır ve ötelere hazırlar. Sonrada bu ruhlar sonsuzluk adına doyup duydukları şeyleri bütün gönüllere hakim kılmanın kavgasını vermeye başlar. bu yolda ölür ölür dirilir; ölürken 'sevgi' der ölür. Dirilirken de sevgi soluklariyla dirilirler.''
dile gelmez,yoldas
uzaktir(uzaklardadir)
yalniz kalmislar
yurekte yara
ser de is (dusunce)
o,
içerimde yuregimi yakiyor
..................................(anlamdim)
ben sizi kaybettim...
**********
anladigim kadari ile çok anlamli'ydi
sair'in yuregine saglik...
hatalarim adina ozur dilerim sair'den ve...
okuyucudan...
saygilar..
Keşke alyına türkçesini de yazsaydın..
Fenamı olurdu..
Diller arasındaki kavuşma, BARIŞ buluşma hani...
TÜM YORUMLAR (3)