Ceylanım Şiiri - Şahmeran Yılmaz

Omzuma yükledin bunca kederi
On ikiden beni, vurdun Ceylanım
Kaldı bedenim bir kemik bir deri
Yıkılmıştır senin yurdun Ceylanım

Söylesin şarkımı en içli kuşlar
Bağım,bahçem gayri baharda kışlar
Öyle sarp yoldur ki,bitmez yokuşlar
Aşılmaz geçitler ördün Ceylanım

Gözlerim dalıyor yağlı urgana
Kara yere gir de sarıl yorgana
Nasıl can dayansın böyle figâna
Yatağım mezara serdin Ceylanım

Kırk bölük zülfünden bir parça sakla
Kem ellere dokunmayı yasakla
Ben öldüm ya! Bari,kalbini pakla
Şahmerana leke sürdün Ceylanım

Şahmeran Yılmaz