Ceylan ve Poli Şiiri - Ubeyd Niyazi Kılıç

چوجق مزارلرینە بنم دە آدیمی ‏یاز
چونكە هر چوجقلە طوپراغە ‏گیرن بنم
Gece baş ucu taşına konan saka kuşum benim
Çocuk mezarlarına benim de adımı yaz
Çünkü her çocukla toprağa giren benim
Ceylan ölünce tüm şarkılar sustu
Sadece piyanolar çaldı
Biraz Chopin belki
Neden acaba?
Çocuklar ölünce şairler de susmalı
Hortum da kanı bırakılınca Ceylan’ın
Veya balıklar gibi kıyıya vurunca bebeklerin cesetleri
Yoğurt kaplarındaki çiçekler solunca
Tüm politikacılar artık biraz!.. Artık biraz!
Her neyse bu da onlar için bir iki günlük.
Bir belki iki...
Kara Ali ve İblis görevini teslim etmiş
Dalmış mevsimlik uykuya
Her şeyden sonra veya önce
Ceylan öldükten sonra! Ceylan öldükten sonra!
Ceylan öldükten sonra şair çenesini kapatmalı
Ve yoğurt kaplarındaki çiçekler solunca…