Zeytin gözlerine kurban olduğum
Nazın can alıyor ay ceylan gözlüm
Elin uzat imdat eyle öldüğüm
Payıma dert düştü vay ceylan gözlüm
Ermedim vuslata yüreğin taştı
Tut ki çektiklerim aslıya eşti
Ateş mi içime âlâsı düştü
Lalezarım hazan say ceylan gözlüm
Alnımda yazıysan çile kabulüm
Tümden beni bulsa bela kabulüm
Issız zindan olsa bile kabulüm
Nereye koyarsan koy ceylan gözlüm
Kulsun kibirlenme hazan kul ölür
Umut yoksa umut etsen yel alır
Ya kafayı yerim ya bir hal olur
Uykusuz her gecem duy ceylan gözlüm
Kayıt Tarihi : 2.6.2014 08:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!