Ceylan Şiiri - Ferhat Epözdemir

gözlerime değen bu sıcaklığın
dokunur gibi duran gözlerin
gözlerin sanki sözlerin…
inciten ve yaralayan
annem gibi tıpkı ellerin…
dağınıktım sen geldiğinde
yorgundum
ezilmiştim türküsü saklı
gerçeği kanamalı halklar kadar…
aşkları örselenmiş,
düşleri vuruk bir esmer ülkenin,
esmer yürekli
esmer sokaklı
bir çocuktum sadece…
kırılgan ve mağdur…
ağrılarım vardı ağrı dağı kadar
haklarım vardı gasp edilmiş
hesaplaşması ertelenmiş
bir ihanet vardı…
bir yüzleşme vardı…
henüz tamamlanamayan…
bir şiir vardı yarım kalan,
türküsü yaralar bir kaldırım vardı
gözlerimi atan
canımı acıtan…
biliyorum ceylan, ben zoru seçtim
biliyorum bana bu şehri dar edeceksin
şaşırmış gibisin
“aslında bende hoşlandım” derken…
üstelik titrek
ve kökten edilgen…
ben her şeye hazırım
sana da yokluğuna da…
emeğine tükürülen,
haddi bildirilen aşklar kadar hazırım
sen, yani genelde bildiren ve saldıran
ben anladım…
hoşça kal gülümser ve kötümser…
yani işsiz…
yani ceylan…
hoşça kal küstürdüğüm ve kızdırdığım
ben… yani kızgınlığın…
bir tür kızgınlığın…

04 ARALIK 2000