Bana son kez bakmadan git gidersen,
Olur da gözlerin konuşursa
kalırım.
O derin, sık orman yeşil gözlerine,
Bir yangın salık verir,
İçinde ben de yanarım.
İşler ve günler,
ve boş kadehler,
ve dolu evler,
ama private değil..!
Genel, evler, genelevler.
Tren rayları, kaçak sigara...
Sana veda etmiyorum,
yalnızca,
artık seslenmiyorum aynı boşluğa.
Her şey yerli yerinde şimdi,
güneş aynı doğuyor
Kırılmış kemikler gibi sarktı sözlerim,
Gökyüzü, çürük bir ten gibi yırtıldı üzerimde.
Gözlerinin enkazında süründüm,
Adını unutarak değil,
Adını ezber ederek öldüm.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!