Gönül vermiş enginlere
Yol alıyor nerden nere
Özlem dolu denizlere
Koşar gider Ceyhan Suyu.
Yağmur yağar rüzgâr vurur
Yüce dağın karı erir
Dereler ırmağa yürür
Coşar gider Ceyhan Suyu.
Yolda kavuşur Sabun’a
Yoldaş Keyiş’e, Savrun’a
Kabarır sığmaz kabına
Şişer gider Ceyhan Suyu.
Ne yorulur ne de bıkar
Gece gündüz durmaz akar
Baharda kıyısın yıkar
Taşar gider Ceyhan Suyu.
Denize dönmüş uğrunu
Oyar kayanın böğrünü
Toprağın kara bağrını
Eşer gider Ceyhan Suyu.
Öyle uludur ki kendi
Yenemez tekniğin fendi
Çiğneyip barajı bendi
Aşar gider Ceyhan Suyu.
Sorsan diyen olmaz kötü
Kalkındırır memleketi
Çevresine bereketi
Döşer gider Ceyhan Suyu.
İbrahim PATAZ
10.11.2010 Osmaniye
Kayıt Tarihi : 11.11.2010 17:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!