Toprağın koynundan çıkan küçük bir fidandım.
Toprak anamdı,köklerimi devamlı emziriyor,.
Beni besliyor büyütüyordu…
Ben ise dolu dizgin gelişiyordum!
Günden güne mavi ufuklara yükseliyordum.
Her gün toprak anam bana ninniler söylüyordu:
Küçük fidanım büyüsün tomurcuklar açsın, ninni…
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Güzel bir kurgu ve güzel bir anlatım. Çok beğendim dizelerinizi..Kutlarım.
Selam,
iyiki sizler varsinizda (farkli, ilginc, orjinal) siir okumanin zevkini doya doya yasayabiliyoruz...
Bu guzel calismalarinizin devamini dilerim.
Amsterdam'dan selamlar,
abdullah konuksever
tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta