(Nasrettin Hoca’dan)
Hoca merhum yorulmuştu zaten hava sıcaktı,
Koca sarık başcağızını sanki kavurdu, yaktı.
İri bir ağaç bularak gölgesine oturdu,
Yanda uzanan otlara epeyce baktı durdu.
Çıkardı sarığı baştan, başladı tefekküre,
İncecik otlara bağlı yetişmiş koca küre.
Dedi ki, ulu ağaca yakışırdı bu kabak,
Ağacın meyvesi küçük, şu acayip işe bak.
Böyle düşünüyorken hoca, başına düştü bir şey,
Şaşırarak bağırdı:”Kim attı bu taşı be hey! ”
Kim Hoca’ya taş atar da başını sokar derde,
Ağaçtan düşen ceviz yuvarlanıyordu yerde.
Demek acayiplik yoktu Halik’ın yaptığında,
Hoca hata işlemişti şüpheye saptığında.
Af diledi Allah’tan, ucuz atlattık diye,
Bir daha yanıltmaz onu başındaki hediye.
Temmuz-1965
Adnan BüyüksoyKayıt Tarihi : 25.7.2007 20:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!