Cevdet Dino Şiirleri - Şair Cevdet Dino

I.
Ay doğar gecemin endamı pir vadili çehresine nazlı nazlı
Güz yağışıdır bu sessizce asumanı derbeder ağlatan
Nice fermanlar okundu eteklerinde dağlarımızın
Bir yanda soğuk namlu ve al tetik
Bir yanda düşlerimin hafif gamzeli dilberi.

Kadrini bilmez isem ab-ı hayatın vaha-i sahrada
Katre-i çeşm-i müjgan sel eylemez zerreyi yokluğumda


Nim-i har yakar efsalimi hak eylemişem ben
Sine-i derunda tig-i temren ile canımı yakan sen

Koynumda yeşil büyü, kahin avlularında matem
İksir ekşitir dilimizi mayalandığında
Söylenmemiş birkaç söz kalbimizin üstünde
Parçalar bedenimizi mavi sular
Bağ bozumunda irsîleşir kanımız
Hücum eder cesedimize ışık

Gülüş mavi gözlerinde
Dilinde sesi çocukluğunun
Kısa bir anın kıpırtısı
Yeni bir aşka pencere açar
Lal simamda durur ılık bir koku
Üstümüzde gece örtüsü karanlık

-Bir soğuk
bir garip
bir mavi sızı-

İç sesiyle yankılanır deniz
Bembeyaz bir örtü kuşatır Göğü

Kaybettim tahtimi
Kemirgenler aldi disleriyle
Ruzgar sildi tozunu
Par kaldi elimde
söndü ışığım
Yeknesak bir ışıma

Dur…
Dur…
dur gitme
Sesim yankılanır ta uzaklara
Ta, uzaklarda ayrılık
Bu düş sarmalı içine alır da seni

I
Bir aşk masalı…
Biri varmış
Su misali berrak bir bakış
Saçlarına kelebekler
Taç yaparmış

Somlaşmış, mat tortulara gark olmuş
Biteviye geçen yıllarla kırış kırış buruşmuş alnında
Kaderinin yazgıları boncuk boncuk diziledurmuş
Gençliğinde çizdiğin bütün resimler,
Kâğıtlara yazgıçlarla kargıladığın şiirler
Alnın gibi solmuş, buruşmuş.

I
- Zemheri ayında kaktüs
Güneşin kucağında kardelen
Karışmış deniz ve toprak
Kuşun kanadında ayçiçeği
Balıklar büyür vazoda-