Ben kimseye kıyamazken birde baktım kıyamadıklarım bana kıymış...
Ben sevdikce sevilmez hale geldim üzülmesinler derken ben üzülmüşüm...
Kim derdim var dediyse derdine ilaç oldum bana gelince zehir oldular...
Zaman ilaçtır geçer dedim sonra sonrası ben hatalıymışım gibi oldu...
Dokunmayın artık derdimde acımda bende kalsın sormayın boşverin...
Ben neyin doğru neyin yanlış olduğunu biliyorum ve sadece susuyorum...
Aslında oyun oynamaya başladım daha az kırıp döküleyim diye...
Biliyorum şaşırıyorsun eski halimden eserler arıyorsun ama yok artık...
Çok eskilerden çoçukken büyüklerimiz kandırırdı şimdi sevdiklerimiz...
Uğruna ömür harcadığımız hayat çok garip güven yok dilde yalan sevgiler...
Bazen yanındaki insana ağır geldiğini düşünüyorsun belkide ölmek istiyorsun...
Sonrada sen delirmişsin diyorlar saçmalıyorsun diyorlar...
Sahi söylesene hangimiz yalan hangimiz doğru cevap verebilirmisin...
YASEMİN GÜVEN
Kayıt Tarihi : 11.4.2025 00:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ha şiir miydi... elbette değil ancak, bunun bir önemi de yok olabiliyor kimi zaman,
allah annenizle cennettinde kavuştursun vesselam...
TÜM YORUMLAR (1)