Gece azmettirdi sığ endişelerimi
Batıp çıkarken korku sularımda
Ay ışığı çıplaklığıma yansıdı
Utanıp dalga oldum
Çırpındıkça bedenim tuz buz oldum
Mahvoldum
Geliyorum!
Ayak Parmaklarımın Uçlarına Basarak
Sessizliğimi Duyuyor musun?
Boyuyorum!
Çığlıklarımın Kırmızısındasın
Acılarımı Görüyor musun?
Henüz Yıpranmadık İstanbulum
Üzerinden Geçiyorum Bulutlar Misali
Sonbaharları Sarıyerinde Simit Gevrekliğiyle
Kovaladığımda Kaçmayan Martılarına İnat
Bende Kaçamıyorum Senden Bir Türlü
Ya Gül Yada Sus
Ölümmü bize öğretir yok olmayı
Yaşama sımsıkı bağlıyken kopan bir yay misali iki ayrı gelgit
Sonu olan yaşamaksa eğer
Tüm balonları patlatmalıyız
Boşa yer kaplamasınlar diye
Bizim içimizede hava basılmış değilmi sanki...
Özlediğini söylemiştin son mısrada
Bugün küsmüyüz acaba
Üzerime onca cümleyi yükledin
Ama…
Ama bugün yokum on sayfalık yazında
Bu kadarmı şehvetin
Mevsim dışı bir zaman
Sana yaz bana sonbahar
Ellerinde hayalleriyle küçük bir kız
Yitik bir parçası besbelli
Belki bir sokak kaldırımda düşürmüş
Ha bulmuş ha bulacak derken
Özledim Gelişini
Kapı Aralıklarında Sıkışıp Kaldı Gidişin
Bir Çiviye Takıldı Son Bakışın
Çekiç Olsam Çakamam Kerpeten Olsam Çekemem
Pas Tutsa da Silemem
Her Batışında Nasır Tutar Ellerim
Kimse bilmez ellerimi
Yok gibi saklarım tutuşlarımı
Korkak titrek hissedişlerim var benim
Yalnızlığımda kendimi ağırlar ellerim
Parmaklarım sendeler
Mor anlamlar kaplar tırnaklarımı
Düşüyorum…
Karanlık bir aydınlığa doğru
Belirsiz bir belirtiye doğru
Düşüyorum…
Varolmamış bir varlığa gülümseyerek
Ellerimde sımsıkı sıktığım gevşekliğimle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!