Bu yolun ne sonu ne de başıydım.
Bir çeşmenin ne deposu nede musluğuydum.
Ne ilk damlası ne de son damlasıydım.
Gün benimle doğmuyor, benimle de batmıyordu.
Geceye fener hiç değildim
Yıldızlara da ışığı ben vermemiş
Bulutları sürükleyip şimşekler de çaktırmadım.
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
