Cesetler Yağarken Şiiri - Emre Doğan

Cesetler yağarken,
Kaçarcasına ilk delikten kurtuluş ışığına doğru,
Süzülen her dumanın zerresi karışır içimize ve biz,
Artık sadece benden ibaretimdir.
Sen yalnız dumanımda ismi beliren sevimsiz bir anı,
Her içtiğimde hatırlanan bir sigara ve tükürdüğüm,
Reddettiğim umudumsun.

Seni hatırlatan her şeyi çöpe atmaya kalkışmışken,
Gecenin bir saatinde yapma bir gülümseme ve
Sembollere dayalı fallara inanasım gelirse,
Yine yazarım özlediğimi,
En yakınlarına ilişir gözlerim ve sorarım onlara seni.
Koybolana dek sürer bu oyun,
Farkına varmadan bitmesi de ne kötü oldu.