Cesaret Şiiri - Aslı Evrensel

kimde mutluluğuz
kimde hüzün
birbirimizden ürkmesek daha mı az yoruluruz
ayrıntılarla kurduğumuz pusulara düşerken
bir biz olmalı hayatımızda
ancak o zaman ölüme meydan okuruz

ağlayan söğütlerin altında
yalnız uzayan gölgelerimizin elleri
gizli gizli birbirine değerken
korkmak mı kollayacak bizi gelecekten
olası
olmamış
belki de hiç olmayacak tövbelerden

eski bir yolcuya eksik kalacak yeni rotalar
bir dansın kollarında aldanırsa adımlar
melekler bir tek aşkın kör çukurunda yanacak
yine de kanatlarını umutla yamayacak

tarih yazdırır
dün konuşturur
yarın düşündürür
bugün yalnızca yorarken
ve suretlerimizi kendimizden
aslımızı birbirimizden saklarken
akşam yorgunluğunda
bize açılan kapılardan korkacak
ellerimiz ardı boş kapıları
ne diye çalıp duracak
yanlışın en çok da uzun süreninden kaçarak
kelimelerin gücü içimizi daha çok ısıtacak

ruhlarımız dinlenemeyecek bu yalnızlıkta
uzaktan bakacak
başka kuşakların çocuklarının dingin ruhuna
anlamayacak
anlamak da istemeyecek aslında
eski bir yürek
yaşlı tanrıların sağır bakışında
beklenmeyeni bekleyecek