Cennetim Şiiri - Celal Geçinir

CENNETİM

Alış diyor bakışlarındaki boşluk.

Unut diyor yüzünü çevirmelerin.

Ben yapabiliyorum,sen de yap demeler.

Kelimelere dökmek kolaydır hisleri,yazmak.

Kendi kendine konuşmak,kendini haklı bulmak.

Sen hiç düşündün mü? gittiğimiz yerleri.

Beni ilk gördüğün anı geçirdiğimiz zamanı?

Hani herkesi bana benzettiğin hiç oldu mu?

Oturduğun sokağın sadece sana ait olduğunu?

Yeşilin yanlız sende güzel durduğunu.

Oldu mu sahili?

Kafayı dağıtacak bir şeyler aradın mı? mesela!

Hiç olmamış, var olmadığımı hayal ettin mi?

Hiç düşünmüyor gibi yapmak oldu mu sende de?

Eğer benden uzak olmak iyi gelecekse sana!

Herkese unuttum diyorum seni soranlara.

Güçlüyüm artık dağ gibiyim. hayır hayır kaya gibiyim.

İyiyim aslında! geçecek, toparlayacağım, alışacağım diyorum.

Ama değilim biliyormusun, kötüyüm. Acı çekmek de korkutmuyor nedense.

Uyurken sen aklımda, gözlerimi kapayınca uyanınca yine sen.

İsimler hep en baştan yazılır, değiştiremezmiş kimse.

Ateş, su, mavi, yeşil, ay ve güneş.

Ama değişti bende ismin, sana kim her ne derse desin.

Ben de ismin FİRDEVS'im.