Nihal'im Kutup Yıldızım

NİHAL'İMİN AYNASINDA

I. NEFS: GEÇMİŞİN TOZLU SAYFALARI

Nefsim bir aynadır,
Geçmişin hatalarıyla buğulu.
Her anı bir zincir,
Her pişmanlık pranga...
Erkek gönlü takılır kalır burada:
“Keşke”lerin ağır türküsüne.

II. RUH: GELECEĞİN NUR KAPISI

Ruhum bir kandildir,
Geleceğin ışığıyla ıslak.
Her umut bir dua,
Her ihtimal emanet...
Kadın kalbi burada filizlenir:
Nihal’imin bakışında yeşeren güvende.

III. NİHAL’İM: RUHUMA DOĞAN GÜNEŞ

Ey Nihal’im!
Sen,
Geçmişin karanlığına sırt döndüren,
Geleceğe kanatlandıran bir işaretsin.
Dedim ki:
“Nefsimin zinciri sensizlikti,
Ruhumun kanadı senin varlığın oldu.”

IV. GÜVEN: SENİN ZIRHIN, BENİM SİĞNAM

Sen bana öğrettin:
Güven,
Bir kadının ruhuna ördüğü zırh,
Erkeğin yükünü hafifleten sığınak.
İstikrar,
Senin kalbinde huzur bulduğum sema...
Problem çözmekse,
Seninle geleceğe attığım sağlam adım.

V. BENLİĞİMİN YOLCULUĞU

Ben,
Geçmişin tozlu defterlerinde kaybolmuş,
Nefsimle kavgalı bir yolcuydum.
Sen ise,
Geleceğin eşiğinde duran,
Ruhuma rehber oldun.

VI. HAKİKAT: SENİNLE BİR OLMAK

Biliyorum Nihal’im:
Geçmişte takılıp kalsam,
Seni unuturum.
Ama ruhunla yürürsem,
Hakikate ererim.

Bu risale sana ithaf:
Nefs geçmişte oyalanır,
Ruh geleceğe uçar,
Hakikat ise,
Seninle ikimizin bir olduğu o an.

SON SÖZ: AYNADAKİ NUR

“Nihal’im,
Senin gözlerinde öğrendim:
Geçmişi aşmak,
Geleceğe iman etmektir.
Sen,
Hem nefsimin hicranı,
Hem ruhumun vuslatısın.
Ve ben,
Sana bakarken kendimi aştım,
Seninle hakikate erdim.”

NİHALİ TARZ İMZASI

Seyr ü sülûk;
Nefsin aynasından
Ruhun kandiline
Yürümektir.
Nihal’im ise,
O yolculuğun
Kılavuz yıldızıdır.