Bir bakışki açıyor gönül muammasını,
İki sevdalı kalbin en gizli yarasını,
Bir bakış ki kudreti hiç bir lisan da yoktur,
Bir bakış ki bazen şifa, bazen zehirli oktur.
Bir bakış, bir aşığa neler anlatır,
Devamını Oku
İki sevdalı kalbin en gizli yarasını,
Bir bakış ki kudreti hiç bir lisan da yoktur,
Bir bakış ki bazen şifa, bazen zehirli oktur.
Bir bakış, bir aşığa neler anlatır,
İnsanın sevdiklerinden ayrı kalması
en zor meselelerden biridir
hele ki ebedi ayrılık...
özlem vurdukça yürek ölür ölür dirilir
Allah gidenlerimize rahmet ,klanlarımıza selamet versin
Bu hüznü yüreğinize koyabilen babaya ne mutlu
Mekanı cennettir inşallah
Kıymetli dost Ersin Bey
Sözlerin yetersiz kalıp duyguların konuştuğu yerdeyim...Allahtan sabır diliyorum...Saygımla
ALLAH RAHMET ETSİN...
SÖZLERDE ANLAMSIZ KALIYOR ÇOĞUKEZ...
üstadım babanızın ölüm yıldönümü nedeni ile yazmış olduğunuz satırları hüzünle okudum, benim babamda 10 yıl önce vefat etmişti, unutulmuyorlar ama yapılacak bir şeyde yok başınız sağolsun
Cennete mektuplarımız hiç bitmeyecek..Hergün bir öncekinden daha özlemli yazacağız...Çok zor alışmak...Çok zor ama özlemekten ve güzellikleriyle anmaktan başka yapacak birşeyimiz yok...Dualarımız elbette....Hepsi rahat yatsın yerlerinde.....Yüreğinize sağlık...
Sevgiler...
Bir babaya yazılabilecek en güzel mektup. Aradan ne kadar zaman geçerse geçsin onların yokluğuna alışma, onların sevigisinden mahrum olmaya alışamıyoruz ve alışamayacağız da. Onları an be an yaşatacağız yüreğimizde yalnız ölüm yıldönümlerinde değil. Biliyoruz ki ölüm yaşamımızın vazgeşimlezlerinden. Hepimizin gideceği yer kara toprak ama bilememize rağmen nedense kendimizi bu duyguya alıştıramıyoruz.
Babanıza ve tüm babalara huzurunuzda Tanrıdan rahmet diliyor mekanlarının cennet olmasını temenni ediyorum. Bu duygu yüklü mektubunuzu ve yüreğinizi kutluyorum. Saygılar yüreğinize ve tam puanımı bırakıyorum sayfanıza.
Yüreğinizdeki acıların bitmeyeceğini biliyorum ama sabır ve metanet diliyorum.
içten ve samimi bir seslenişti insan büyüyüp baba olsa da babasının gözünde hep çocuk olarak kalıyor yeri doldurulamaz bir boşluk varlıkları ve nefes aldıklarını bilmek bile insana tarifi olmayan bir huzur ve güzen veriyor ki mesafelerinde hiç bir anlamı yok babamla aramızda o kadar mesafe olmasına ragmen telefonda sesini duymak veya yaşadığını bilmek bile yetiyor bana bu anlamlı yazınızla içimde ki özlem depreşti .Ne mutlu babanıza ki sizin gibi yüreği vefa dolu bir evladı var eminim bir yerlerden bu seslenişinizi duymuştur.Babanıza Allah'tan rahmet siz geride kalan evladı/veya evlatlarına uzun ömürler versin saygı ve selamlarımla
vefalı bir yürek..şair yüreği...bu anlamlı duygularını bizimle paylaşan dost yüreğe...tşk...
Cennete Mektup
Hep aynı şarkı dilimde bugün; “Urfa’nın etrafı dumanlı dağlar, yüreğim yanıyor aney gözlerim ağlar...” Ne çok severdin sen bu şarkıyı...
Kelimeler boğazıma düğümlenecek yine biliyorum. Susacağım, Sustukça sızlayacak yüreğim, Sızladıkça da kanayacak yaram. Anlatamayacağım biliyorum ne yapsam anlatamayacağım yokluğunu, özlemini. Çünkü doyamadık sana. Çünkü var olduğun zamanlar yetmedi bize. Yetmedi. Kim doymuş ki babasına ben doyayım. Biz doyalım...
Karataş’a her gelişimde aynı burukluğu yaşıyorum. Her gelişimde gözlerim seni arıyor yine. Etrafıma bakınıp duruyorum öylesine. Var olduğun zamanlar geliyor aklıma bir bir. Senli zamanları düşünüyorum. Eski günler. O günler. Ne kadar da güzeldi. Her gelişimizde seni gözleri yolda beklerken bulurduk. Her gelişimizde içindeki mutluluğu gözlerinden okurduk. Ne kadar da düşkündün biz çocuklarına. Bizleri bir arada görmek, aile olarak aynı evin içinde toplanmak o çok eski günlerdeki gibi, daha öte bir şey yoktu senin için. Aynı çatı altında ailece toplanmak...
İşte yine toplandık babam. Yine bir aradayız. Yine istediğin gibiyiz. Ama sen yoksun yanımızda...
Yoksun. Tam dokuz yıldır. Dokuz yıldır yanıyor yüreğimiz yokluğuna. Dokuz yıldır seni sensiz yaşıyoruz burada. Dokuz yıl. Sanki dün gibi. Hiç unutmadık seni hiç. Unutmayacağız da...
Senin sevdiğin şarkıları dinliyoruz. İlk öğretmenliğe başladığım günler geldi aklıma. Hani her tatilde Şanlıurfa’dan gelişimizde söylerdin bu şarkıyı bize...
Bugün de hep seni konuşacağız, hep seni anacağız. Yüzümüzde biraz tebessüm biraz hüzünle. Annem yine senin sevdiğin yemeklerle donatacak masayı. Keşke burada olsaydın da yeseydin diye iç çekeceğiz hepimiz.
Annem dedim de o bildiğin gibi. Hiç aksatmadı seni ziyaretlerini. Her hafta geldi başucundaki çiçekleri hep suladı. Bahçemizdeki ağaçlarına da gözü gibi bakıyor. Hepsi öyle bir büyüdü ki görmen lazım. Limon ağacın her mevsim açıyor çiçeklerini. Öyle de güzel kokuyor ki. Elmaların tadına doyum olmuyor. Ya o incir ağacın. Yiyenin tadı damağında kalıyor. Ama annem kendini hiç tutamıyor baba. Hala gözlerinden boncuk boncuk yaşlar süzülüyor. Biraz da yaşlandı tabi. Bu yıl da yine aylar öncesinden telaşlanmaya başladı. Babanızın ölüm yıldönümü yaklaşıyor ne yapacağız diye...
Ölüm: Adını andıkça titretiyor içimizi babam. Sadece annem değil hiç birimiz tutamıyoruz kendimizi. Yokluğunu sanki daha bir hisseder ve seni daha çok arıyor oluyoruz. Ben bu duyguya alışamadım. Şaşıp kalıyorum kendime. Bazen sanki hiç ölmemiş gibi şimdi kapıdan çıkıp gelecekmişsin gibi hissediyorum kendimi bu evde. Bazen de... Boş ver. Kabullenmek zor geliyor işte. Zor. Çok zor...
O kadar çok şey değişti ki; küçücük bir bebekti o zamanlar. Kucağından hiç indirmezdin. Torunun Arda: Büyüdü kocaman delikanlı oldu şimdilerde. Bir de küçük bir yaramazımız daha var. Tuna: 4 yaşında oldu o da. Sen onu görmedin o da seni. Resimlerinden tanıyor seni. Oradan biliyor. Resimlerinden sesleniyor sana dedem diye. Büyüdükçe de sana benzediğini söylüyor her gören. Tıpa tıp dedesi diyorlar...
Birazdan mezarına geleceğiz yine babam. Hepimizi bir arada görünce senin gözlerinin içi gülecek yine biliyorum. Ama biz dualarımızı ettikten sonra çekilip birer köşeye içten içe yaşlarımızı dökeceğiz yine. İçimiz buruk, keşke biraz daha yaşasaydın; keşke burada olsaydın görseydin bu günleri sen de diyeceğiz hepimiz...
Ben susayım babam. Susayım artık. Ben seni hiç ağlarken görmedim. En kederli anlarında bile göstermeyip bize göz yaşlarını tebbessümle baktın yüzümüze hep. İçine attın, içine akıttın neyin varsa. Ben de çocuklarıma göstermeyeyim. Gözlerim yaşlı görmesinler beni. Benim sende gördüğüm gibi yüzümde tebessüm görsünler sadece. Varsın acılar, varsın özlemler içimizde kalsın, içimize aksın gözyaşlarımız...
Şimdilik hoşçakal...
Oğlun Ersin
02 / 03 / 2008
SAYGIDEĞER ERSİN BEY KARDEŞİM;
BABANIZA YAZDIĞINIZ MERKTUBU OKUDUM...HER HAYIRLI EVLADIN HİSSETTİKLERİNİ SİZDE FAZLASIYLA YÜREĞİNİZDE HİSSETMİŞSİNİZ...ÖNCELİKLE ACINIZI PAYLAŞIR, BABANIZA ALLAHTAN RAHMET DİLER VE YERİNİN İNŞALLAH CENNET MEKAN OLMASINI EN KALBİ DUYGULARIMLA DİLERİM....
BENİN DE BABAM 1994 YILINDA ÖLDÜ...ALLAH RAHMET EYLESİN VE NUR İÇİNDE YATSIN......ONU ANMADAN VE HATIRLAMADAN GEÇİRDİĞİM BİR GÜNÜM YOKTUR...ÖZELLİKLE ONUN YEMEK YEDİĞİ BÜYÜKÇE BİR KAŞIĞI VARDI VE BEN ONU HATIRLAMAK İÇİN HEP O KAŞIKLA YEMEK YİYİYORUM....VE ONA HER GÜN BİR FATİHA OKUYORUM....ERSİN BEY; ONLAR OLMAZSA BİZLER DE OLMAZDIK...BİZLER ANNELERİMİZİN VE BABALARIMIZIN BİRER YADİĞARIYIZ.....BİRİSİNİN ANNESİNE, BABASINA VEYA BİR YAŞLI İNSANA SAYGI GÖSTERMEMESİNE ASLA TAHAMMÜL EDEMEM...İNSAN ANNESİNE BABASINA YAŞLILIĞINDA NEKADAR BAKAR VE SAYGI GÖSTERİRSE, İLERİDE O KİŞİ DE EVLATLARINDAN AYNI MUAMELEYİ GÖRÜRÜRMÜŞ....HERKESE YÜCE ALLAH HAYIRLI EVLAT VERSİN....SİZİ BU BAĞLAMDA KUTLARIM..
ERSİN BEY; BU DUYGULAR İÇERİNSE TEKRAR ACINIZI PAYLAŞIR, BABANA RAHMET, ANNENİZE UZUN ÖMÜRLER VE KEDERLİ AİLENİZE ALLAHTAN SABIRLAR TEMEMNİ EDERİM...BABA SEVGİSİNİ VE HASRETİNİ KALEME ALAN SEVGİ DOLU YÜREĞİNİZİ KUTLARIM.....TAM PUAN....SEVGİYLE VE ŞİİRLE KALIN.....SAYGILARIMLA....İBRAHİM YILMAZ.
Tanrı tüm merhum ve merhumelerin yar ve yardımcısı olsun. İnsana kendi biyolojik değerlerini de hatırlatıyor. Tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 44 tane yorum bulunmakta