Sen, bakire Meryem, oğlunun hem annesi, hem kızı,
tüm yaratıkların ötesinde sessiz ve ulu,
ebedi kaderin iyilik anlatısı,
insana, sen verdin soyluluğunu,
böylece senin sayende yüce Yaratan
kendi yarattığı olmak lütfunda bulundu:
karnında sevgi yeniden tutuştu,
sevginin sıcaklığında, ebedi barışta,
bak işte, bu çiçek açtı.
Sensin sevgimizin meşalesi, öğlen ateşi, burada yukarda;
sen, ölümlüler aleminde, dünyada,
ümidin fışkırdığı güçlü kaynaksın.
Öyle büyük, öyle güçlü bir kadınsın ki
yardım isteyen sana koşmaz,
arzusu uçsun ister, kanat takmaz.
İyiliğin yağıyor, seni imdadına çağıranın üstüne,
çok kere önceden görerek,
geç kalmış isteği, karşılarsın cömertçe,
Merhamet sende, acıma sende,
büyüklük sende, sende toplanır yaratılanın
mutluluktan yana edindiği her şey.
İşte, evrenden, en derin uçurumundan
bizim bulunduğumuz tepeye gelen,
tanıdı art arda ruhları ve yaşamlarını.
O şimdi senin lütfundan diliyor,
gözlerini daha yükseklere kaldırabilme gücünü,
yüce mutluluğu hayranlıkla seyretmek istiyor.
Ben asla arzu etmedim, gözlerimin onunkinden
daha güçlü görmesini, sana dualarımı sunuyorum,
beni dinlemen için yalvarıyorum.
Duanla, onun ölümlü görünümünün
sislerini dağıtmanı, yüce mutluluğun
gözlerinde parlamasını senden istiyorum.
Gene yalvarıyorum, kraliçem, sen istediğini yaparsın,
onun bu gördüklerinden sonra,
saf ve değişmez hislerini sakla.
İnsancıl duyguları, alt ediyor koruman!
Bak Beatrice ile bütün ermişler,
ellerini kavuşturmuş, beni destekler!
Dante Alighieri
Fransızcasından Çev. Sunar Yazıcıoğlu
Kayıt Tarihi : 2.9.2016 21:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Cilt III. CENNET, XXXIII ncü Kanto'nun Fransızcaya çevirisi: ... « Toi, la vierge et la mère et fille de ton fils, humble et haute au-delà de toutes créatures, terme prédestiné du dessein éternel, ... tu rendis sa noblesse à l’humaine nature, puisque c’est grâce à toi que son Auteur lui-même a daigné devenir sa propre créature: ... et ce fut dans ton sein qu’a repris feu l’amour à la chaleur duquel, dans la paix éternelle, a pu s’épanouir cette fleur que voici. ... C’est toi, de notre amour flambeau méridien - ici-haut et sur terre, au monde des mortels, c’est toi la source vive où jaillit l’espérance. ... Femme, tu fus si grande et ta puissance est telle que qui veut une grâce et n’accourt pas vers toi, veut que son désir vole et lui refuse l’aile. ... Ta bonté rejaillit en faveur de celui qui t’appelle au secours, et prévient bien souvent et libéralement la demande qui tarde. ... En toi miséricorde et en toi la pitié, en toi magnificence, en toi se réunit tout ce que le créé possède de bonheur. ... Voici que celui-ci, du plus profond abîme l’univers, venant jusqu’à notre sommet, a connu tour à tour les âmes et leurs vies. ... Il implore à présent de ta grâce la force je pouvoir élever ses yeux encor plus haut, afin de contempler le suprême salut. ... Et moi, qui n’ai jamais désiré pour mes yeux plus fort que pour les siens, je t’offre mes prières, te suppliant aussi de vouloir m’écouter, ... pour que par l’oraison tu dissipes toi-même tout le brouillard qu’il tient de sa forme mortelle, et que brille à ses yeux le suprême bonheur. ... Et je t’implore encore, ô Reine, car tu peux ce que tu veux, qu’il garde, après un tel spectacle, les mêmes sentiments immuables et purs. ... De son cœur trop humain que ta garde triomphe! Regarde Béatrice et tous ces bienheureux, qui soutiennent mes vœux avec leurs deux mains jointes! »
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!