Cennet Kapım Annem

Bir kadın tanıdım Cennet kokulu
Yüzünde hayattan çizgiler vardı
Evlatları onun kanadı kolu
Dilinde hüzünlü ezgiler vardı

Uçurdu kuşlarını başka yuvaya
Alışmadı köyden başka havaya
Varlığı merhemdir derin yaraya
Dilinde çok güzel dizgiler vardı

Özlemi bir başka vurur gönlüme
Varlığı ömürler katar ömrüme
Canımı veririm gelmez gözüme
Bakışında derin denizler vardı

Belki hayat güldürmedi yüzünü
Sevdiklerine feda etti özünü
Yavrum dese siler kalpten hüzünü
İlaçtan şifalı sözleri vardı