Cenk Şiiri - Uğur Musab Şahin

Soy için toy delikanlı Alpler yetiştirdik,
Onların yetişemediği yere biz yetiştik.
Cesaret, esaret endişesindendi ökeler,
Yerde şüheda, gökte melekler birleştiler.

Birler bin oldu, sel gibi aktı vadiden ovaya,
Ne can korkusu, ne şan olgusu atlı ve yaya.
Kimi soyundu, baş ve leş ten kafeslerinden
Öte dünyayı, bir nefes beri çektiler, gökten..

Bir şehit için bin baş alıyorduk, her cenkte.
Faturaları tahsil ederdik, can ve ganimette.
Önde, düşmanın adından korktuğu komutan,
O da Asyalı bizim gibi, oğuzların soyundan..

Cenk her askerin nefesi, şehitlik hasadında
Kâh kurban olursun, kâh kasap en sonunda.
Gaf insanın mayasında var, af hakkın sıfatı.
Alır seni sensiz sana verir, şehitlikle vuslatı.
2025