Cengiz Polat Şiirleri - Şair Cengiz Polat

Kızıldere benim köyümün adı,
Karış karış vatan kokar toprağı
Buradan kök saldı Anadolumun yiğit insanı,
Gel gardaş, örfümüzü töremizi anlatıp da gidek…

Sakın Unutma, unutturma köyünü köylünü,

Bu ne telaş,
Bu ne heyecean,
Bu koşuşturma,
Bilmem niye,
Rüzgar gibi geçtin,
Daha,

Demek gidiyorsun gülüm,
Bilmem,
Dayanabilir miyim sana,
Dayanabilir miyim yokluğuna,
Dayanabilir miyim,
Seni uğurlarken,

Sus,
Bir şey söyleme lütfen,
Gözlerin anlatıyor yeterince,
Zaten sevseydin bile,
Benim kadar sevemezdin…
Sadece acı çekiyorum,

O, gözlerimin şahane kadını,
Bana bambaşkaydı bakışları,
Uçtu gitti, sanki vardı kanadı,
Bende kalsın söyleyemem adını…

Ezberledim gözlerini kaşlarını,

Hani bir sabah,
Gelsen de yanıma,
Bir kahve içsek baş başa,
Baksam gülen gözlerine,
Taşsam gözlerinden

Ne buldum,
Bilmem ki sende,
Sorunun cevabı yok,
Yok ki bende…
Uzaktan bakarım,
Öylesine,

Ne ateşler yandı yüreğimde,
Bir tek senin korun kaldı içimde,
Isıttın kavurdun,bütün benliğinle,
Uzak dursak da biz,yanmışız birbirimize...

Yıllar sonra seni hayal ettiğim gibi görünce,

Seninle kutlayamadığım,
Doğüm gününü,
Doğum günü mü sayarım...
Ben hak aşkım,
Hakkın beni sensiz koyduğu,
Günleri sayarım...

Yok öyle yağma yok,
Beni;
Benim sevdiğim kadar,
Sevemezsin gülüm...
İzin vermediğimden değil,
Çok sevecek yüreğin,