Zor insan
Hayattan zevk almayan insan
Zor insan
Sevmeye zamanı olmayan insan
Zor insan
Kendi ile mücadele eden insan
Mevsimler hiç geçmesede
Yıllar bitip tükensede
Sevenler hep acı çeksede
Ben yine seni seveceğim
Beni bırakıp gitsende
Gel; Gel ne olursan ol yine gel
İşte hoşgörü işte mevlana
Ya olduğun gibi görün ya göründüğün gibi ol
İşte hoşgörü işte mevlana
****
Nasıl anlatayım mevlanayı
Çok güzelmişsin istanbul
Kıymetin; kıymetin bilinmemiş
Seni koca Türkiye
Dilim dilim lokma lokma yemiş
*** *** ***
Çarpık bir yerleşim zeminine yayılmış
Mavilikte gördüm seni
Sabahtı seçtim seni
Ömrümün sonuna dek
Seveceğim ben seni
Benliğimi sevdan çaldı
Benim sevgim tüm çocuklara
Benim sevgim tüm yavrulara
Ağlayana sızlayana ağlayana sızlayana
Benim sevgim tüm insanlara
Yuvasız kalmış çocuklara
Kimsesiz kalmış yavrulara
Birgün sen de seveceksin
Sevmek nedir bileceksin
Acıyla geçecek günün
Ölmek te isteyeceksin
***
Sanki neden sevdim seni
Artık anladım her şeyin yalan olduğunu
Artık anladım benle kafa bulduğunu
Artık anladım gözlerinin neden dolduğunu
Artık anladım çiçeğimin neden solduğunu
Artık anladım sevilmeye değmezmişsin
Aşksızım
Sevgisizim
Arıyorum gerçek olan sevgiyi
Soruyorum kimdedir kiminledir
Arıyorum ben aşkımı
Arıyorum ben sevgimi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!