Cið erlerime dolan duman ey o ölümün yoð un aný
Kar sularý ný n eriyen sesiyim, beni yokluð umdan taný
O'na, sý fý rda kalana veda þ iiri...
Uyku tutmuyor kaçý þ ý olmayan taný dý k sabahý
Açý k kapý lardan hâki ayak sesleri sý zý yor
Gölgesinde çınarları dinlendirdiğim kadının
Gülüşü rütbeli ve tenekedenmiş meğer
Evvel gökkuşağı ve masum sanırdım
Neden
Bir çocuk kalkabilir ancak duvarları yıkmaya
Güvenerek küçücük ceplerindeki kocaman çakıl taşlarına
'Nasılsın' '-İyiyim! ' kadar yalandım
Anahtar deliklerinde susanlar her neyse onlarla oyalandım
'Ellerine bulaşan kiri
Çamurlu suyla yıkayıp
Geçmiş zaman yenilerini cilalamaya kalkarsa
Ayrıntılarına kadar eskiyiverir aşk...'
Havalandirma pencereleri tikali, turkcesi surgun
Yangin cikisi bile yok kavurucu bu uzakligin
Hazirkita suskunluktayim, adi cok yalnizligin
Bu adaya ikrar yakismiyor icin...
Sönmemiş yangınların gizindeki buğu
Yolların tozla öpüşmesi
Öfkenin kaçıştaki sonucu
Kış gelince topuklarına kadar yağmur giyiniyor bu kent
Küs dolu akþ amlarý n
minnetinde saklý olan nedir
Ki savruldukça yel,
yý llar gözlerime dolar
Bu kadar gökle yetinmemeli
Beyaz rüzgârlar aramalý
Ya da
Çamur selinde sürüklenmeli....




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!