Senin değil saatin alarm sesiyle uyandım bugün de bilsen ne kadar koydu
Elim yana uzandı sen yoktun dokunduğum yer çok soğuk ve koca bir boşluktu
Çenesi düştü yine duvarların konuşup durdular bakıp bakıp gülüyorlar
İçimi bir tek onlara döktüğümden halimi de gittiğini de biliyorlar
Lambalar açık uyuyorum hala belki dönersin sen hiç sevmezsin karanlığı
Tuhaftır ki korktuğun gelir hep başa bilirsin en büyük korkum sensiz kalmaktı
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta