Senin değil saatin alarm sesiyle uyandım bugün de bilsen ne kadar koydu
Elim yana uzandı sen yoktun dokunduğum yer çok soğuk ve koca bir boşluktu
Çenesi düştü yine duvarların konuşup durdular bakıp bakıp gülüyorlar
İçimi bir tek onlara döktüğümden halimi de gittiğini de biliyorlar
Lambalar açık uyuyorum hala belki dönersin sen hiç sevmezsin karanlığı
Tuhaftır ki korktuğun gelir hep başa bilirsin en büyük korkum sensiz kalmaktı
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta