Isırınca kendini kertenkele
Çırpınan bir kuyruk kaldı yadigar
Yine boş elimdeki dipsiz sele
Yine yok aradığım o diyar
Her gün yeni ufuklarda pencerem
İnatla, ümitle dönüyorum yurda
Kendini hala hissettiriyor cenderem
Bari yakalanmasak kuşa kurda
Bu dünya sanki bir tek bilmece
Çıkıyor yoluma her gün ihtişamla
Neden gün gecesi bana sadece
Farkları ne sabahın, akşamla
Yürümek istiyorum gökyüzünde
Kurtulmalıyım üstümdeki ağdan
Görmeliyim bin anlamı bir sözünde
Açlıktan ölmeden, çıkmalı bu bağdan
Eski tadı yok verdikleri şerbetin
Artık yenilmiyor bu bozuk hamur
Kiminin mutlak sandığı bu mabedin
Bana sadece balçık, sadece çamur
Kayıt Tarihi : 21.5.2010 18:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!