yirmi dört mart iki bin üç, İstanbul.
Zamanın kumları beklemeden akıp gider
Bir kırlangıç göklere veda eder
Günler son bulur sorgusuz sualsiz
Geleceğimiz geçmişimizden habersiz
Karanlık geceler kızıllara boyanır
Ay, Güneş'ten saklanır
O kadar güzel bir yüzdü ki
Gelip geçici olamazdı
Ya da bir resimdi çizilmiş yastığıma
Onunla hep
Devamını Oku
Gelip geçici olamazdı
Ya da bir resimdi çizilmiş yastığıma
Onunla hep


