Cemre gece düşermiş toprağa sessiz sessiz,
Bir aşık sabah ezanıyla ağladığı zaman.
Yağmur göz yaşını bırakırmış gülün tomurcuğuna,
Dalından kopup yere düştüğü zaman.
Melekler kanatlarını kırıpta eşlik edermiş,
Bir garip; sevgilisi uğruna Rabbine dua ettiği zaman.
Sen beni bana bırak ey sevgili,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Sen beni bana bırak ey sevgili,
Azrail birazdan kapımı ha çaldı ha çalacak..
Muradın almadan nereye böyle...?
Yüreğinize sağlık
ondan cemre nin düşüsünü göremiyoruz demek ki
sevgiyle
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta