Cemre Şiiri - Gizli Öznelerin Şairi

Bir Cemre düştü gönül toprağıma
Gelişi kışı bahara çevirdi
Hazanda gül açtırdı ruhuma
Dünyanın gamze'siydi sanki gözleri
Nefesi Ab-ı Hayattı sol yanıma

Katre katre damıtırken gönlüme
yüreğinin kadehini
Sancılar çektim
gölgesi bile değse gözlerinin bakışlarıma
Avladı bir seslenişi
içimdeki tüm hüznü neşeyi

bir mum yaktı her sözü
karanlık kuyudaki ruhuma
Yusuf gibi heveslendim
oysa ezberimdi her yanı her taşı
şimdi bakışlarım sağır
kulaklarım kör her sese
Yakup gibi hayalini sürüyorum
yüreğimin her köşesine...