Zaman çığ gibi düşmekte üstümüze
Yetiş ey cemre duy kalbimizin ahını
Zulmet karanlığı çıkmakta önümüze
Aydınlığınla göster geleceğin mahını
Acılar dilimize türküler düşürmeden
Kara bir leke gibi tarihe düşülmeden
Yitirmeden kelimeler ayağını başını
Isıtıver damla damla yüreğimiz taşını
Mala mülke kölelik kaf dağını aşıyor
Makam mevki yalınız kibirle yarışıyor
İslamlık ve insanlık toprağa karışıyor
Hava su dondu yitirdi toprak aşını
Destan unutuldu türküler kaldı elimizde
Şiddet kol geziyor sokakta ensemizde
Açlık aç kurt gibi diyar diyar peşimizde
Merhamet döktü gitti gözlerinin yaşını
Artık tek tek değil topluca ölüyoruz
Bu bir rüya değil gerçekte yaşıyoruz
Nesil bitti artık yeniden doğmuyoruz
Sadece bir cemre kaldı uzatıyor başını
Gel ey cemrem ısıt üşüyen elimizi
Değiştir yenile pörsüyen derimizi
Canlandır ötelerden kısık nefesimizi
Sen uyandır özün nefisle savaşını
05/03/2019 Ankara
Yükselen Yağmur
Kayıt Tarihi : 5.3.2019 18:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Havanın ısınmasının işareti sayılan Cemrenin insanlığın bitişine bir yararı olur mu ki acaba şiir bunu deniyor.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!