Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Heykel
Hangi iskelede kaldı bilmiyorum,
Oltasına martı konan gölgelerim.
Hatırladıkça,başım hafif öne eğilir
ayak izimin
tozunu bıraktığım kaldırımlarda
Yağmurun şakırdamasına aldanıp,
Alkışlandığımı hissettiğim günleri.
Eski bir geminin parçasıydı
heykeltraşların
yüzüme sürdüğü
traş bıçağı
Sakalım kesilirken kanar mı bilmem
Güvertesinde
Sevgilimin,yüzüme bıraktığı dudakları.
Islığı duyulur uzaktan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!