Cemil Öksüz Şiirleri - Şair Cemil Öksüz

Yalnız bıraktın beni bu uzun gecelerde
Gelmeyince üzüldüm ağladım köşelerde
Sana hazırlamıştım bir buket bir deste gül
Bekledim de gelmedin kaldım pencerelerde

..........Geride kalsın artık son bulsun bu çileler

Bu nasıl yaşamak,kalmadı tadı
Gariplerin duyulmuyor feryadı.
Şimdilere sorsan,vefa ne diye
Derler:İstanbulda bir semtin adı.

(03.05.2008 İstanbul)

Dostlarım ah dostlarım, ah vefasız dostlarım
Beni gönülden vurdu, dost dediğim dostlarım.
Dertler belimi büktü, tükenmiyor hicranım
Beni gönülden vurdu, dost dediğim dostlarım.

Kime dedimse canım, aldılar benden canım

Aşksız hayat kanatsız kuş,
Uçam desen uçulmaz ki,
Aşk, kalpten, gönülden gelir,
Tutam desen, tutulmaz ki.

..................Aşk acı, meyvesi tatlı,

Sinemdeki yaramı bulamadım saracak
Bir sevgili ararım gönlümü dolduracak.
Derdimi kederimi benimle paylaşacak
Bir sevgili ararım gönlümü dolduracak.

Tertemiz aşkımızı zirveye taşıyacak

Nedendir hiç bilmiyorum,ruhum yorgun bu akşam,
İstanbul kadar öksüzüm,İstanbul'da bu akşam.
Mahkûm umutlar içinde,bir başkayım bu akşam,
İstanbul kadar öksüzüm,İstanbul'da bu akşam.

Gözyaşlarım yağmur olup sele döndü bu akşam,

Diledim çocuklar kalmasın yetim,
Hak,hukuk içindir, bunca gayretim.
Düşmezdim bu derde, bu çileye ben,
Akrabayı, akrep gibi bilseydim.

Kimine dost dedim, kimine kardeş,

Ufkumda doğan güneş,gönlümde yıldız aysın...
Bağrımda solmayan gül manolyam papatyamsın
Dertlerimin ilacı gönlümdeki yarasın
Sensizliğe yüreğim söyle nasıl dayansın..?

Sen bedenimdeki can ayrılmayan parçamsın

Hep ağlamakla geçti dertli çileli ömrüm
Gönlümün baharında açmadan soldu gülüm
Sensiz yaşamaktansa bilki güzeldir ölüm
Gönlümün baharında açmadan soldu gülüm

.......Gülüm, gülüm, gül gülüm, ağlama sen gül gülüm

Şöyle bir düşündüm kendi kendime
Derman bulamadım dostlar derdime
Götürdüler beni Lokman Hekim'e

...............Dedi eyvah eyvah, derdin çok başka
...............Olmuşsun müptelâ büyük bir aşka..