Cemil Öksüz Şiirleri - Şair Cemil Öksüz

Beni sensiz bırakıp, gittiğin günden beri,
Uyku girmez gözüme, ağarıyor tanyeri.
Değişmem dünyalara, saçındaki bir teli,
Gitme diye yalvardım, gittin dönmedin geri.

Benim gönlüm sendedir, ne sarayda ne sazda,

Sen yanımda olursan,tanımam hiç bir engel,
Tereddütsüz uğrunda ölürüm buysa bedel.
Sen gönlümün sultanı, mutlu ol bana yeter,
İstediğim yalnız sen, gerisi keyfe keder.

Gece saat on iki,yalnız yine odamda,
Bekliyorum seni ben,gözlerim hep kapıda..
Bir tıkırtı geliyor,fakat faredir damda.
Kim arar beni başka, böyle köhne bir handa..

Sıvaları dökülmüş,duvarlar var karşımda,

Allah birdir manası,müminlerin narası,
Sözlerin en alâsı,lâilâhe illallah

Haz verir gönüllere,tat verir o dillere
Zevk verir müminlere,lâilâhe illallah

Susadım su içmeye geldim pınar başına
Görür görmez vuruldum çıktığında karşıma.
Sözlerin baldan tatlı hayranım bakışına
Kurban olurum canım siyah kalem kaşına.

Ağlama dayanamam kıyamam gözyaşına

Gündüzüm sen gecem sen
Sensiz olamam ki ben.
Gözlerimde yaş olup
Damla damla akan sen.

Ah bir bilsen bir bilsen

Şu yüce dağlarda, bir ceylan olsam,
Yeter ki, bul beni, avcı da olsan.
Aşk mahkemesinde, yargılanırsam,
Yine de bul beni, savcı da olsan.

Rüzgârda savrulan,bir yaprak olsam,

Hasretinle geçti günler beyhude
Özlediğim günler olsa âsûde.
Bilmem gönül varacak mı maksude
Ümitlerim hayalmidir rüya mı.

Ey ağalar, ey paşalar, erenler,

Ne gözümde kaldı fer, ne dizlerimde derman,
Ya sev ya öldür beni ya katlime ver ferman.
Bilirsin yaşayamam ben sensiz hiçbir zaman,
Gözlerim açık gider aşkına doyamadan.

Gönlümün baharında sensiz açmıyor gülüm,

Bir durgunluk var bende, bilemiyorum neden,
Bursa sokaklarında, yapayalnız gezerken.
Sanıyorum yine ben, vurulmuşum gönülden,
Bursa sokaklarında, garip,öksüz gezerken.

Bugün yirmibir şubat, Bursada kar yağıyor,