Cemil Akbaş Şiirleri - Şair Cemil Akbaş

Yeniden aşık olabilirmiş insan...
Yeniden sevebilirmiş;
Dağları, ormanları, kırları...
Bir yaz çiçeği kadar hafif ruhum,
Bir kelebek kadar özgür.
Yeniden...

Bir zamanlar ben de aşık olmuştum
Gülleri andıran güzel bir kıza
Bilmeden içime ateş koymuştum
Rastgelmişti bu aşk, hazin bir yaza.

Sesini duymasam kulaklarımda,

Ben öyle cafcaflı şiirler yazmayı bilmem!
Zaten yeteneğim de yoktur.
Yalnız ben;
Şiir yazarken titrerim,
Ellerim, ruhum, bedenim...
Aylardan kasımı severim.

'Seni seviyorum' demek geliyor içimden.
Çılgıncasına haykırmak,
Sonra uykuya dalmak, sonu gelmeyen bir uykuya...
Kuşların sabahla oynaştığı baharları seyretmek istiyorum
Bu gece yeniden aşık oldum sana.
Yıldzları koynuma aldığıma yemin edebilirim.

Yine yağmur yine soğuk var Ankara gecelerinde.
Ceplerim yetmiyor ellerimi ısıtmaya!
Aylardan kasım, günlerden beyaz...
Ve bir ayaz ağlar gecenin koynunda.
Kelimeler sessizce uzaklaşır hafızamdan,
Yalvarırım, durun!

Bu sabah ne kadar da soğuk caddeler.
Yaprakların hışırtısı bozuyor sessizliği.
İçimde bir yıldız kayıyor,
Bir de mavi düşlerin emzirdiği çocuk ruhu...
Ben...Sabahı akşamı olmayan adam!
Ben...Her günün sonunda iflas eden!

İlk kez o gün görmüştüm sizi.
Galiba bir pazartesiydi...
Üzerinizde yeşil bir bluz,
Yüzünüzde ay ışığı vardı.
Neden bilmem; yüzüm kızardı...

Kırgınım sana Orhan veli,
Söylenecek ne varsa söylemişsin.
Hiçbir şey bırakmamışsın bana!
Hani, 'Bir yer var...' diyecek oluyorum;
Anlatamıyorum...

Sorsanız ben de bilmem kim olduğumu.
Belki bir tiryakiyim;
Belki de tabanvay müdürü...
Erkeğim,
Uzun boyluyum,
Hisliyim,

Bilir misin neler çekerim senden uzakta?
Bilmezsin; senden habersiz tütün çekerim...

Bilir misin neler çekerim senden uzakta?
Bilmezsin; hasretini yarım değil bütün çekerim...