10 Kasım
Viraneye döndü dediler
Türk yurdu
Tam kesilmişken
Necip Milletin umudu
Takım elbiseli
birde kravatlılar
Koltuk Peşinde koşuyordu
Acayip kılıklı insanlar
Sonradan görmeler
Mevsim Ağustos olsa bile
Zemheri gibi yapar hile
Yoksulun sırtındaki çile
Ne zaman bitecek acep
Yerler gökler oluşmadan
Evren patlayıp karışmadan
Galaksiler yıldızlara ayrışmadan
Henüz sen yoktun Adem oğlu
Bir dağın
yamacında doğdum
adıma Yoksul dediler
ana sütüyle değil
zulümle büyüttüler
Hayal bile kuramıyorlardı
Kanlı savaşların ortasında
Kala kaldılar
Küçücük bedenlerini
Sahil kıyılarından topladılar
Kuş burnular allanıyor
Gün vurdukça ballanıyor
Dediler ki yârin gelecek
Belinden kuşağı sallanıyor
Aras coştu bendini dövüyor
Ben altı kardeşten biriyim
Dört çocuğum var evliyim
20 senedir evden ayrıyım
Anadolu'yu geziyorum
Yalın ayak çırılçıplak
Ele güne karşı başım dik
Yüzüm ak




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!