Sorarlar Abdal Divane derdin ne söyle sende
Dertler bende değil benim derdim bende
Bütün alemin derdi yine bende
Gezi direnişlerin de ölen gençlerin
Onbeşin de çocuk olan gelinlerin
İntihar bombalarında masumca ölenlerin
Geceler
Bitirirsin
neşe içinde geçen günleri
Güneş batar,
gece başlar
ruhlar kararır
Gözyaşları
Gezide ölen gençlerin ailelerine
Destek vermek için gitmiştim halk konserine
Sahnede konuştu ölen gençlerin anaları
Yeniden canlandı ölenlerin anıları
Dinleyenler dökerken gözyaşları
Sen yine yoktun mevsimler bahardı
Hep varlığın yoktu yokluğun vardı
Gönlüm senin varlığını arardı
Geceler karaydı, günler karardı
Katlandım hep kaprisine nazına
Aşkın ile yanar gönlüm
Tel istemez saçlarından
Sevsin diye umar gönlüm
Çat istemez kaşlarından
Sevdan ile çağlar gönlüm
Direnenler direniş ateşleri yakar
Yurdun çeşitli meydanlarında
İktidar durmadan polisini salar
Saldırır gecenin kör karanlığında
Halkın arasına sokar fitnesini
Sanmaki ben bir tek seni sevdim
Var eden doğayı kainatı
Doludizgin koşan doru atı
Sarı çiçek açan kasımpatı
Acısıyla tatlısıyla hayatı
Sevgimle içten yürekten sevdim
İyilik ve kötülük
Bir gün şeytan çıktı karşıma
Bir an şaştım durdum
Benimle ne işin var diye sordum
Söyledi seninle muhabbet edelim
Bir sorun takıldı aklıma
Kadınlar Günü
Sen doğup yeni bir hayata başlarken
Bir kadın taşıyor seni bedeninde
Dokuz ay boyunca gelişip büyürken
Sımsıcacık güvenli ana rahminde
Senin üzerine korkarak titrerken
Dalıp baktım efsunludur gözlerin
Bendeki belirir masumiyetin
Nağmeli şarkı söyler dillerin
Sevdada meçhule çarpar yüreğin
Bakarım gözüm enginlere dalar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!