Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bazen yaşadığım yüzyıla bile ait olmadığımı düşünürüm.Nedense çevremdeki yaşantıları ve hayatın bana yaşattığı acıları bir türlü hazmedemiyorum.Ama yaşamımı sürdürebilmek içinde bu dünyaya ayak uydurmaktan başka şansımda yok sanırım.Ama kendi dünyamda nefes almayıda biliyorum.Ve verdiğim soluğuda herkesin görmesini istemeyen birisiyim.Beni herkesin tanımasınıda istemem.Çünkü bana göre tanınmak yıpranmaktır.Ve diyebilirim ki hayat insandan ibarettir.Bunu bir gün gelecek herkes anlayacak ama bu ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!