Çelişki Şiiri - Halil Küçükbiltekin

evet sevgili
henüz kalmışken sıcaklığınız koynumda
şiirler yazmalıyım
yazmalıyım ki
her okuduğumda sıcaklığınızı okşamalıyım
hasretinizi ve hüznünüzü

saçlarınız var ya
avuçlarımın bereketi
gözlerimin rengi saçlarınız

hangi yerlere bastı ayaklarınız
hangi tene kimi vakit dokundu teniniz
hangi paslı gülüşlü çocuk girdi koynunuza
söyler misiniz sevgili nasıl da yalan olmuyor ihanetleriniz

ki bilirim sevgili değilsiniz kollarında celladımın
dudaklarınız değil dudaklarında
gözlerinizse zaten yarından ıslanmış
ama sevgili
içindesiniz avuçlarının siz büsbütün dışında kalırken

yine de sevgili
bende bir gülüşünüz kalsın yeter
ben demler içerim onu
siz olmasanız da demler içerim
acı olur sizsiz bilirim
ama sevgili bende değilsiniz

hani sokak başlarında bekleyişim olurdunuz
ıslaklığım direnişim tutsaklığım
işte nasıllarım olurdunuz nasılla başlayan cümlelerim
nasıl
nasıl vazgeçerim anlatamam
dirhem dirhem zapt ederken bütün damarlarımı

siz de bilirsiniz ki sevgili
ekmeğimsiniz direncim mutluluğum
adım adım sokağım ihanetim ki sebebim
evet sevgili şimdi gitmeliyim
durursam siz oluyorum durmasam ben
ve sevgili ben siz değil ben olmak istiyorum
ben siz oldukça celladım oluyorum