Hüzün dolu içimde, karışık duygularım
Yerde miyim gökte mi, bilmiyorum dostlarım
Gideceğim birazdan, yanımda kaygılarım
Nefsime hoş gelse de, gülmüyorum dostlarım
Gönüllere girdim mi, bilemem ki orayı
Cemalin ay gibi dünyaya doğdu
Nebiler nebisi emin Muhammet
Sevgin rahmet olup bizlere yağdı
Nebiler nebisi emin Muhammet
İnsanlığa çağrı seninle geldi
Uyandım uykudan baktım dağlara
Parça parça olmuş eriyor karlar
Bir tatlı şırıltı akar bağlara
Parça parça olmuş eriyor karlar
Mis gibi toprağın kokusu gelir
Toprağa diktim de büyüttüm seni
Şimdi ne oldu da kurudun fidan
Susuz mu bıraktım yoksa ben seni
Şimdi ne oldu da kurudun fidan
İlkbaharda çiçek açar dalında
İnsan kısım kısım yer damar damar
Vicdana yük olur kaygılı karar
Ruhum karanlıkta kendini arar
Maziye götürür beni geceler
Adımlar atarım boş meydanlarda
Sabahı beklerken geçmişe daldım
Gençliği özensiz gezip geçmişim
Bir kendime baktım bir de aynaya
Alnıma çizgiler çizip geçmişim
Yerimden kalkıp da eşindim bir an
Bir kış gecesinde dünyaya geldim
Feleğin elinden aldılar beni
Açılmamış taze bir gonca güdüm
Hakkın tarlasından yoldular beni
Uzak diyarlardan sizleri gördüm
Tayin var rotasyon bir büyük engel
Ben sizi tanıdım görmeden gitmem
Kim bilir kaç kere yaşandı git gel
Bir gönül kırdıysam almadan gitmem.
Unuttum çoktandır bende sılayı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!