Şiir, ne dağdadır,
nede sokakta.
Şiir,
Aşk ile dinleyen kulakta.
Şiir benim,
marifet okumakta.
Nerdesin yar, sana hasretim var.
Baktığım son pencereyi kapadın.
Bilesin, benim a hımı aldın.
Elim kulağımda düşünceye daldım.
Hayır dedi dilin, halt ettin yani.
Bir kara dumana, çenç ettin beni.
Elif diye sevdim, Vav ettin yeni.
Lav edişini, yenice fark ettim.!
İyileşmiyor açtığın yaralar.
Mevlana Hazretleri, Mesneviyi yazmış.
Okusun diye Yunusa vermişler,
Okumuş yunus.
Devrişler sormuşlar.
Efendimizin yazdığını nasıl buldunuz?
Sevgilisi olanlar kıymetini bilin.
Gününüz kutlu,
Geleceğiniz umutlu olsun.
Sevgidir her işin başı.
Kusursuz eder yavan aşı.
Bir sevgilim olsaydı,
İzninizle, fikrimi söylemek istiyorum.
Şiirin altındaki ismi tanıyanlar diyorum.
Dostluklar, beğeniyi etkiler biliyorum.
Nasıl ki, ünlenmiş bir ressam,
Kafası kızıp, fırçayı yaptığı resmin üzerine savursa,
Bir modern resim olur.
Kaçıyorsun benden,
Ardına bakıyor musun arada.
Kaderinle bir olup, seni kovalarsak,
Yakalarım bak.
Korkunun ecele faydası yok.
Daha önce söylemiş miydim?
Şairlere yar gerekir, bir yaren.
Birde sebep olmalı,tahrik eden.
Ümit veren, umutları kahreden.
Hani derlerya, aşka ilham veren.
Hergün bir şiir yazardım önceden.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!