Bu yıl üzüm bol olacak,
Bağlarda, dedi tilki.
Nereden biliyorsun dedi,
Karşısındaki.
Şiir, ne dağdadır,
nede sokakta.
Şiir,
Aşk ile dinleyen kulakta.
Şiir benim,
marifet okumakta.
Nerdesin yar, sana hasretim var.
Baktığım son pencereyi kapadın.
Bilesin, benim a hımı aldın.
Elim kulağımda düşünceye daldım.
Hayır dedi dilin, halt ettin yani.
Bir kara dumana, çenç ettin beni.
Elif diye sevdim, Vav ettin yeni.
Lav edişini, yenice fark ettim.!
İyileşmiyor açtığın yaralar.
“Aldığım nefesimsin.
Verdiğin Nefesim.”
“Üflemesini bilirimsin?
Ben sana Neyim.? ”
Mevlana Hazretleri, Mesneviyi yazmış.
Okusun diye Yunusa vermişler,
Okumuş yunus.
Devrişler sormuşlar.
Efendimizin yazdığını nasıl buldunuz?
Sevgilisi olanlar kıymetini bilin.
Gününüz kutlu,
Geleceğiniz umutlu olsun.
Sevgidir her işin başı.
Kusursuz eder yavan aşı.
Bir sevgilim olsaydı,
Tünelin karası, kara sevdamı hatırlattı.
Raylara baktığımda,
Canımı yaktı.
Tünelde, resmettiğin adam,
Sanki bendim.
Fotoğraf onu anlatıyor,
Bir kadın arıyorum.
Nasıl bir kadın mı.?
Biraz aklı havada olan.
Yerde yürümeyi seven.
İzninizle, fikrimi söylemek istiyorum.
Şiirin altındaki ismi tanıyanlar diyorum.
Dostluklar, beğeniyi etkiler biliyorum.
Nasıl ki, ünlenmiş bir ressam,
Kafası kızıp, fırçayı yaptığı resmin üzerine savursa,
Bir modern resim olur.




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!