"ÇEKİL GİT ARTIK KALBİMDEN"
Yeter artık
Her an her yerde sen varsın
Gitmek bilmeyen bir gölge gibi üstümdesin
Senden geriye ne aşk kaldı ne de umut, bir tek sen kaldın gitmeyen
Kalbim seni sildikçe ellerim geri yazıyor
Unutmak istedikçe,gözlerim seni arıyor
Ne bela bir sevdaymışsın sen
Ne yandım,ne söndüm, ne de kurtulabildim senden
Bir gidişin vardı,kıyamet gibiydi
Ne selam bıraktı,ne veda, ne de bir söz
Sadece sessizliğinle yaktın içimi
Sadece yokluğunla öldürdün beni
Oysa bir bakışınla doğmuştu içimde bin bahar
Bir gülüşünle büyümüştü hayallerim, umutlarım
Ama sen,o hayalleri birer birer yıktın
Şimdi kalbimde kırık dökük bir evren kaldı yalnızca
Sana verdiğim yıllarımı,yüreğimi en temiz düşlerimi
Kalbimden bile sakındığım sevgimi sana sundum
Ne olurdu bir parça kıymet bilseydin
Biraz olsun durup da bakabilseydin ardına
Geceler uzun artık, sabah bile karanlık
Bir tebessümün eksildi tüm fotoğraflardan
Bir şarkı çalsa adını hatırlatan
İçimden git artık diye bağırıyorum hâlâ kalbimdeki dolaşan sana
Kokun değil,yokluğun boğuyor beni
Seninle yaşadığım her şey bir yalanmış meğer
Ve ben,o yalana bile bile hâlâ tutunuyorum delicesine
Ve öğrendiğim tek şey olsun bu,sevmek bile yetmez bazen
Artık anılar bile sustu,hatıralar küle döndü
Bir çiçek gibi soldu içinde ilkbahar
Şimdi senden kalan ne varsa bende
İçimde mezar kazıyorum bir bir gömüyorum seni
Şimdi çekil git artık git kalbimden...
05.10.2025
Zeynep KoçarKayıt Tarihi : 5.10.2025 22:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
.
TÜM YORUMLAR (1)