(mor bir yıldırım 4)
Bir intiharın son yalnızlığı kuşatmasın,
Sivas türkülerini,
Cehennem adres sormasın
dostların kapısında,
yüzüstü bırakıp gelincikleri,
çekip almasın aramızdan can
Yaralara merhem diye sürülmesin
kabilin baltasında ki kan,
Elbet ölüm tacirlerinin rüyalarına girer,
ana yüreklerden dökülen,
Boyunlarında muska,
yeni terlemiş bıyıklarıyla,
ve siyah beyaz
Fotoğraflarıyla
anılarda kalan,
suratımıza bakan,
nice insan…!
EYLÜL TUĞLALARINI SÖKMEYE
(mor yıldırım 5)
Şimdi şehrin üstüne
fırtınadan adamlar
bırakıyorum,
Göğsümün duvarını yarıp,
at nalı astığımız
evlerin üstünden,
Buzdan heykellerle
Saldırıyorum
imdatları bırakıp
güz yağmurlarına,
İyi bir usta arıyorum,
yüzümün duvarından
eylül tuğlalarını sökmeye,
Sahte gülüşler
iliştiriyorum gözlerime,
bir kalpazanın düşlerinden.
Kartondan yapılmış
sevgileri bırakıyorum
deli akan bir ırmağa.
Oturup gölgemin kıyısına
bahar da açan çiçek resimleri
çiziyorum tuvale
Kayıt Tarihi : 16.10.2006 16:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!