Hayatımın belki de en dik yokuşunu iniyordum..
Yanaklarımdan hazan yağmurları gibi süzülen göz yaşlarım cayır cayır yanan kalbimi soğutmaya yetmiyordu.
Mevsim dışarıda yazdı... içimde sonbahar...
Ne yağdırdığım yağmurlar yetiyordu ne kopan fırtınalar..
içimdeki cehennemi söndürmeye.
Dikti.. dimdik bir yokuş.
Yürümüyor adeta yuvarlanıyordum.
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
bir denge midir yaşam
sanırım
...
zirvelerin vadileri derin olur
....
ihsan arı
Keşke bu yazıyı şiir olarak okuyabilseydim.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta