Cehalet Sofrası Şiiri - Mehmet Fuat Karagöz

Meğerse yanağımdaki serinlik
Henüz geçen gözyaşına vuran derin bir iç çekişin esintisiymiş
Bu halde buluveriyorum kendimi

Bu mücadele benimle,
Ayda yılda bir gördüğüm mahallenin yaşlısının benim hakkımdaki düşünceleri arasında
Ve nedense hep mağlup olan benim

Kişiliğim kendimi uyuşturuyor bu koşuşturmalarla
Tamamdır diyorum bunu farkettim
Fakat gözüm kapalı sürdüğüm şeyin bir eşek olduğunu farketmek
ata yetişmeye çalışmak
daha yorucu ve israf...

Keşke cehalet sofrasından hemen çekilmeseydim
Belki tatlı daha yeni yeniyordur
Ne ısrar etmişlerdi sofranın sahipleri

Oysa ben çoktan aynayı temizleyip dürüstçe çıktım karşısına
Yüzümdeki ahmaklıkları farkettim.
Ağzımın kenarında hala ukalalık duruyor
Silemedim tabi
Ve hala farkında olmanın acısı üzerimde

Bu lanet bir ömür benimle.