Cehalet Şiiri - Abdulhamit Erkaner

Yokluktan gelen insan,
Varlığı yaratan ! imtihan,
Her şey: ortada bir ayet,
Açıkca bir beyan,
Akıl ! ya nura gark,
Ya da batıla sark,
Mahlukat içinde servet,
Çoğunluk için sefalet,
İradesi sağlam kulp,
Arzuları oldu tağut,
İşte tam bir put,
Tapınanlar ise angut,
Kafirlik bir deyim,
Ehli kitabıda vehim,
Gerçekten kaçan saşkın,
Karanlığa giren sapkın,
Kulun yoldan sapması,
Aydınlığa yol alması,
Cehaletden kurtulması,
Cahillik bir kavram,
Bile bile ! inatçı hayvan,
Yetmedi yetinmedi ,
Verilen bunca mukafat,
Domuzlar gibi inkarat,
Hükmetdi ol dedi,
Başı ve sonu belli,
Alemler düzenli kudretli,
Gizlesede kendini sebepli
Varlığının hakkın delileri,
Yerleri gökleri döşedi,
Kalbe ise nişan eğledi,
Beşer ise sonra inkar etdi,
İşte ibrahim örnek,
Babası bile cehalet,
Dileyene her şey gerçek,
Dilemeyenin gönlü kilit,
Cahil kalmak mazeret,
Yeterlidir önce niyet,
İnsansın kabul et,
Kılavuzun yanında seç,
Canlı cansız haykırdı,
Onların zikirleri,
Tomurcuklar açıldı,
Gökler gürledi ,
Her şey baş eğdi,
Nimetler saçıldı,
Kitaplar açıldı,
Günah ve sevaplar sayıldı,
Bazısı kaçırdı,bazısı aşırdı,
Ah cehalet ah,