Cehalet Şiiri - Sakin Me

Cehalet…
Bir çukur değil sadece,
Bir alışkanlık belki de.
Bilmemeyi yücelten bir hâl.

Neyi bilmediğini bilmez,
Aklın güneşini görmez.
Taşlaşmış, yosun tutmuştur;
Fikrinden dönmez geri.

Ebu Cehil, cahil miydi?
Ünvanı “Ebu’l-Hakem”,
Onu "Ebu Cehil" yapan:
İnatla yanlışa sapmak.

Basmakalıp bilgilerle
Ne sorar ne de öğrenir.
Gözde perde, bakış sabit.
Ne doğruyu tanır,
Ne yanlışı arar.

Sorgulamaz
Çünkü cevaptan korkar.
Cehaletin örtüsünü giyer,
Aynaya bakamaz;
Suretiyle yüzleşemez.

Öyle katı kafalıdır ki:
Ne öğrenir, ne kabul eder.
Bilenle alay eder,
Bilmeyenle sarmaş dolaş.
Karanlıkla dostluğu,
Güneşe tercih eder.
mesakin-05/07/2025