Cefakar Kadınımsın Şiiri - Bilal Yalçın

Kavrulmuş güneşin altında nemli toprağım
Sen benim sel gibi coşan sevgi dağarcığım
Hazanda düşen sanki sararmış yapragım
Sen benim sevimli cefakar kadınımsın

Senki havada dolaşan bir beyaz bulut
Ömrünce verdigin tükenmeyen umut
Kaptandır tayfasına verir dümende komut
Senki benim sevimli cefakar kadınımsın

Düştüğüm zaman uçuruma koca bir yardan
Cesaretinle durdun yanımda korkmadın ne yardan nede yaradan
Tek ışıgım sendin görmedim bir şey gecenin karanlıgından
Sen benim sevdicegim cefakar kadınımsın

Hiç bir şey duymam senin sevgi ugultundan başka
Gıpta edip soranlar var nasıl düştün diye sen bu
Aşka
Sana bir ben degil sana egilen dallar bile başka
Senki benim sevdicegim cefakar kadınımsın
Ufuklara açılan bir güneşimsin
sıcaklıgınla saran bir eşimsin
Tükenişim degil dirilişimsin
Sen benim tek varlıgım sanki secdemsin
Zanapa,lının şiir defteri b,y